• سایت مرجع
• بیشتر بخوانید: چرا اکنون زمان نوآوری باز است

استفاده 95 درصد سازمان ها از نوآوری باز

نوآوری باز - یک رویکرد دموکراتیک به نوآوری که در آن همکاری بین منابع داخلی و خارجی، جایگزین واحد های R&D (تحقیق و توسعه) می شود - به سرعت در حال فراگیر شدن است. بر اساس گزارش تحقیقاتی جدید The Economist  بیش از 95 درصد از سازمان‌ها در حال حاضر از نوآوری باز استفاده می کنند که 54 درصد آن‌ها این کار را در «بیشتر» یا «همه» پروژه‌ها انجام می‌دهند.

 

پاسخ دهندگان به این نظر سنجی، تصویری از پذیرش سریع در بسیاری از ستون های کلیدی نوآوری باز ترسیم می کنند (یا برنامه ریزی را برای سه سال آینده گزارش می دهند). این ستون‌ها شامل: اجرای یک تیم اختصاصی برای حمایت از طرح‌های نوآوری باز، موقعیت‌های شغلی جدید (با عناوینی مانند "مدیر نوآوری باز")، رویه‌ها و معیارهای نوآوری استاندارد، پذیرش فناوری منبع باز و سیستم‌های مدیریت مالکیت معنوی/IP مرتبط است. با تمام این اوصاف، شیوه‌های نوآوری بسته داخلی در توسعه محصول، بسیار رایج‌تر باقی می‌ماند - این امر روشن می‌کند که شیوه‌های نوآوری باز هنوز فضای قابل‌توجهی برای رشد در شرکت‌ها دارند.

 

با این حال، چندین مانع قابل توجه مانع پذیرش گسترده تر نوآوری باز می شود. افزایش زمان و هزینه های مدیریتی بزرگترین مانع برای اجرای مدل های نوآوری باز است که توسط 28٪ از رهبران فناوری مورد بررسی ذکر شده است. نزدیک به 27 درصد از پاسخ دهندگان به افزایش پیچیدگی مدیریتی و سازمانی اشاره کردند، در حالی که 25 درصد اتکا به فناوری قدیمی یا ناکافی را گزارش کردند. 25 درصد دیگر خطرات نظارتی را نام بردند و 23 درصد انتظارات متضاد بین سازمان ها و شرکای خود را ذکر کردند.

 

این گزارش همچنین نشان داد که تقریباً همه پاسخ دهندگان (91٪) اذعان کردند که سازمان های آنها بودجه تخصیص یافته به پروژه های نوآوری باز را طی سه سال آینده افزایش خواهند داد و 85٪ گزارش دادند که این شامل افزایش بودجه برای فناوری های منبع باز است.

 

نکات مهم این گزارش واضح است: شرکت هایی که با موفقیت نوآوری باز را دنبال می کنند، سود قابل توجهی را درو می کنند و مزیت های رقابتی را در سراسر مشاغل آنها در بر می گیرند.

 

در این گزارش 500 مدیر فناوری در پنج صنعت (خودرو، خدمات مالی، تولید، خرده فروشی/کالاهای مصرفی و مخابرات) و سه کشور (ایالات متحده، بریتانیا و آلمان) مورد بررسی قرار گرفتند. بر اساس پاسخ‌ها در 65 عامل، سازمان‌ها رتبه‌بندی 0 تا 100 را بر اساس پیشرفت‌شان به سوی شیوه‌های نوآوری باز و موفقیت با آن‌ها دریافت کردند.

 

در زیر تاثیر ورود نوآوری باز به صنعت داروسازی را می توان دید:

اجرای مدل نوآوری باز: همکاری کلید رقابت برای شرکت های داروسازی است.

اتکای شرکت‌های بیوفارما به مدل سنتی و بسته تحقیق و توسعه ممکن است نوآوری واقعی را خفه کند. با این حال، شرکت‌هایی که چارچوب نوآوری باز و تعاونی را اتخاذ می‌کنند، احتمالاً به توسعه محصول، سرعت بخشیدن به بازار، کاهش هزینه‌ها و افزایش رقابت می‌پردازند.

بسیاری از شرکت‌های داروسازی با محیط چالش برانگیز تحقیق و توسعه (R&D) و افزایش فشارهای رقابتی مواجه هستند. اتکای شدید آنها به یک مدل بسته و سنتی توسعه محصول ممکن است نوآوری واقعی را خفه کند و ممکن است باعث شود که شرکت‌های داروسازی از همتایان خلاق‌تر خود عقب بمانند. شرکت‌های صنایع دیگر به نوآوری باز (OI) روی آورده‌اند - در امتداد طیفی از باز بودن که از بسته/سنتی تا باز/در حال ظهور متغیر است- به عنوان راهی برای غلبه بر بسیاری از چالش‌های تحقیق و توسعه و بازار با منبع ایده‌های نوآورانه، دانش و مهارت‌های جدید. /فناوری های خارج از سازمانشان.

 

تجزیه و تحلیل از وضعیت فعلی OI در بیوفارما، نرخ موفقیت بالاتری را برای پیگیری OI نسبت به توسعه محصول مدل بسته نشان می دهد. با این حال، شرکت ها حدود 80 درصد از خط تولید تحقیق و توسعه خود را از طریق انتهای بسته تر طیف OI تامین کرده اند. پذیرش در بازترین نقطه هنوز نادر و کند است، عمدتاً به دلیل نگرانی در مورد حقوق مالکیت معنوی (IP)، اتخاذ مدل‌های تحقیق و توسعه جدید مبتنی بر OI، و مسائل فرهنگی و سبک مدیریت. با این وجود، برای شرکت‌های بیوفارما، OI به‌نظر می‌رسد راه رو به جلو باشد، زیرا به نظر می‌رسد راهی مقرون‌به‌صرفه‌تر برای عرضه داروها به بازار باشد. در واقع، چندین روند کلیدی احتمالاً به پذیرش OI ادامه خواهند داد، به خصوص در بازترین انتهای طیف.

 

شرکت‌های بیوفارما که به دنبال شروع یا گسترش تلاش OI هستند، باید بلوغ آن را در چارچوب طیف باز بودن ارزیابی کنند و گام‌هایی را در جهت همسو کردن مدل عملیاتی OI با اهداف خاص و نتایج مورد نظر بردارند.

 

نمودار: احتمال موفقیت سه برابر زمانی که داروها از طریق نوآوری باز تهیه می شوند